Poly Vinyl: Liefde op 45 toeren

mumbles1Een platenzaak is (was?) vaak een belangrijke ontmoetingsplek voor muziekscenes. Toch ken ik weinig liedjes waarin platenzaken prominent figureren. In deze forumpost worden een paar (obscure) voorbeelden genoemd, maar in mijn muziekverzameling weet ik er eigenlijk maar een: ‘Poly Vinyl’ van The Mumbles. Dit is dan ook meteen een erg leuke en curieuze single. Hij werd in 1979 uitgegeven door het Amsterdamse Plurex.

Dit kleine label was een jaar eerder opgericht door Wally van Middendorp (medewerker van Boudisque, later oprichter van de Minny Pops). Eerdere singles op Plurex waren van Nederlandse punkbandjes, nu kwamen ze opeens met een groep uit Sacramento, Californië op de proppen.

Achterkant van de hoes, met Mike, Frank, Tim, Dane en Richard.Het merkwaardige is dat er verder niks bekend is over The Mumbles, noch over de vijf leden die op de achterkant van de hoes worden getoond. Na deze single is er ook nooit meer iets van de groep vernomen. Er bestaan daarom geruchten dat het geen echt bestaande band was, maar dat het plaatje is ingespeeld door mensen uit de kringen van Boudisque.

Deze theorie wordt aangewakkerd door het thema van de single. De ik-persoon ziet in een platenzaak een zeer aantrekkelijke dame genaamd Poly Vinyl (“She’s like a record sleeve”). Hij durft haar niet aan te spreken, dus begluurt hij haar stiekem tussen de platenbakken door. Dit levert grappige teksten op als: “She was fingering the imports / I didn’t know what I was in for” en “I grabbed a stack of 45’s / and stood there staring in her eyes”. Gelukkig krijgt het verhaal een positieve wending voor de hoofdpersoon: “She let me carry her records home / She told me that she lived alone…”

Muzikaal is ‘Poly Vinyl’ ook een bijzonder aanstekelijk liedje, in een stijl die wel powerpop wordt genoemd, ergens tussen pop, rock en punk in. De triangel in het refrein is het geheime wapen.

Reacties

  1. Hi,

    In case you want to know:

    I was in The Mumbles. I met Wally Van Middendorp through Sam Tjoie, who was also in Tits (We’re So Glad Elvis is Dead). I met Sam in Amsterdam–he was working at a record store at the time, and later became an actor and writer–do you know what ever happened to him? We were originally called Permanent Wave, and had an EP on Bomp that was also released on Line Records in Germany. Plurex also released an LP by our friends The Twinkeyz–also from Sacramento. Frank French was later in Cake (http://en.wikipedia.org/wiki/Frank_French), and Richard McGrath (our photos are reversed–that me on the end) was in True West (http://en.wikipedia.org/wiki/True_West_(band)) and toured with Stan Ridgeway. The girl on the cover was and still is Richard’s girl friend.

    I’m a graphic designer now (danehenasdesign.com) and Tim owns a printing company (bluemoonsacramento.com). Mike Palmer is in Mumbo Gumbo (http://www.mumbogumbo.com/)

    Here’s a link to a site dedicated to Sacramento’s music scene:

    http://www.terminal-boredom.com/sactoguide.html

  2. Wow, great to hear all this inside information!

  3. Als ik het me goed herinner was het zelfs Single van de week in de NME. Wat voor mij aanleiding was het singeltje te beluisteren en aan te schaffen. Momenteel is er een platenlabel genaamd Poly Vinyl in de usa of er ergens een verband is weet ik niet.
    Lodwijk Waayop