Alweer een paar jaar geleden zag ik Vinyl van Alan Zweig. Deze documentaire uit 2000 geeft een fascinerend inkijkje in de soms troebele leefwereld van vinylfanaten. De Canadese filmmaker spaart zichzelf daarbij zeker niet.
Wat drijft de fanatieke platenverzamelaar om steeds weer op jacht te gaan, ook al heeft hij nog stapels onbeluisterde platen van de vorige vangst? En is het toeval dat de (veelal) mannen zelden in staat zijn een ‘normaal’ sociaal leven te leiden? Is dat een symptoom of een oorzaak?
In een scène die me het meest bijbleef, vertelt een verzamelaar dat hij zich het meest op zijn gemak voelt in een platenzaak, omdat de wereld daar tenminste overzichtelijk en geordend is.
Ik wilde al lang eens over deze film schrijven, maar ik heb weinig toe te voegen aan de woorden van Paul Schwarte op het Vera Blog.
Via officiële kanalen is de documentaire niet meer verkrijgbaar, hooguit op een derdehands videoband die je voor geld ver weg kunt bestellen. Af en toe wordt hij nog eens op een filmfestival vertoond. Met veel moeite kon ik ooit een digitale versie downloaden. De volledige film staat nu op YouTube (zo lang de voorraad strekt).
Recente reacties