Linda op Jamaica

Haastige spoed is zelden goed. Uit een koopjesbak viste ik vlak voor sluitingstijd een mij onbekende plaat. Er was geen tijd meer om hem goed te bestuderen.

Suzy And The Red Stripes - Seaside Woman Het was vast iets obscuurs. Zag ik daar niet het woord Chrome groot op de hoes? Misschien was er wel een connectie met de experimentele Amerikaanse groep met die naam.

Met die verwachting moest ik even slikken toen ik zonnige reggae-klanken hoorde. Suzy and the Red Stripes staat als bandnaam op de hoes van de maxi-single. Maar waarom wordt ene L. McCartney dan genoemd als auteur van het nummer Seaside Woman?

Onder het pseudoniem Suzy and the Red Stripes namen de McCartneys tijdens hun Wings-periode dit zonnige uitstapje op. Het schijnt dat Seaside Woman het eerste nummer was dat Linda schreef, in 1971 tijdens een tripje met de familie naar Jamaica. Het stond ook op het repertoire tijdens Wings-optredens begin jaren ’70.

Pas in 1977 verscheen het nummer voor het eerst op single. Het haalde toen echter niet of nauwelijks de hitparades. In 1980 werd het nummer gecombineerd met een animatievideo van de Argentijn Oscar Grillo. Op mijn exemplaar staat ook een (misschien niet geheel politiek correcte) illustratie van zijn hand.

In 1986 was er kennelijk hernieuwde aandacht voor Seaside Woman, mede door een nieuwe mix. Het nummer kwam toen opnieuw in meerdere landen op plaat uit. In totaal staan op Discogs wel 27 uitgaven in 10 jaar tijd.

De B-kant, die simpelweg ‘McCartney’ als componist vermeldt, is een wat melig allegaartje van rock en Caribische klanken dat simpelweg ‘B-Side To Seaside’ heet. Als producer van de single wordt ‘Superweed’ vermeld, een alias van de McCartneys zelf?

Weblog Don’t Forget The Songs-365 schetst de nodige achtergronden van de gelegenheidsact. “When we were in Jamaica, there had been a fantastic version of “Suzie Q,” so they used to call me Suzy. And the beer in Jamaica is called Red Stripe, so that makes it Suzy and The Red Stripes.”

Seaside Woman is weliswaar niet geheel mijn smaak, het is wel een grappig muzikaal curiosum.