Onlangs was ik een midweek in Barcelona. Normaal bereid ik me goed voor op een stedentrip door een lijstje te maken met waar de toffe platenzaken zitten. Ditmaal was ik daar niet aan toegekomen. Dat bleek niet erg te zijn, ook zonder moeite te doen stuitte ik ook op het nodige vinylaanbod.
De straat waar mijn hotel zat, dichtbij La Rambla en Plaça de Catalunya, bleek namelijk een mekka voor platenliefhebbers te zijn. Ruim een half dozijn muziekwinkels zitten op een kluitje in Carrer Tallers en aangrenzende straatjes.
Voor nieuwe muziek op cd en vinyl zag Discos Castellò er geordend uit. Ze hadden nog het nodige aanbod van de recente Record Store Day, waaronder platen die in Nederland lastig te vinden waren.
Mijn favoriete winkel was echter Discos Revolver. Wat zeg ik, winkels, want ze hebben twee filialen vlak naast elkaar. Met zowel nieuwe als tweedehands muziek, ook in minder gangbare genres. Lekkere snuffelzaken met veel hoekjes en gangetjes om in te verdwalen.
Verder kwam ik vinyl in het wild tegen op het antiekmarktje op het Placa Nova voor de gotische kathedraal. Zeker twee kramen hadden ook bakken met platen. Ik vond hier niet veel bijzonders naar mijn gading, maar het ligt er natuurlijk net aan wat je zoekt.
Tenslotte bleek concertzaal Sala Apolo, waar ik Chameleons Vox zag optreden, een eigen shop te hebben naast de ingang. Hier worden platen, muziekboeken, shirts en aanverwante merchandise verkocht. Goed concept, zouden Nederlandse concertzalen misschien kunnen navolgen.
Was twee weken geleden in Barcelona, in een platenwinkeltje (Wah Wah) dat in de Capitool als ‘speciaalzaak’ werd aangeduid. Ze hadden zeker veel, maar het was ’the usual stuff’. Was het predicaat ‘speciaalzaak’ zeker niet waard, vooral omdat de vrouw achter de toonbank bijzonder onvriendelijk was. Ik zocht een CD die ze volgens het computersysteem in huis moest hebben, maar was nergens in de winkel te vinden. Ook niet door haar zelf.