Soms koop ik een plaat waar een onverwacht verhaal achter schuilgaat. Bij Emmaus nam ik gisteren een elpee mee met de titel “Jan Mesdag zingt Brel”. De naam Mesdag zei me niet veel, maar ik ben een liefhebber van Brel, dus ik was benieuwd naar deze interpretaties. Bij thuiskomst zette ik de plaat op en ging ik op zoek naar de achtergrond. Het levensverhaal van Jan Mesdag bleek interessant en tragisch te zijn.
Mesdag (1953) studeerde zang aan het Utrechtse conservatorium, werd aangenomen op de Kleinkunstacademie in Amsterdam en volgde toneellessen in New York. Begin jaren ’80 werd hij in Nederland geroemd als veelzijdig talent, ondermeer door geslaagde musicalrollen. Ook beproefde hij zijn geluk op Broadway, met minder succes.
In 1987 werd bekend dat Mesdag besmet was met het HIV-virus. Aids was destijds een nog vrij onbekende én niet te bestrijden ziekte. Zijn laatste wens was om Brel te vertolken. In de zomer van 1988 werd een album met 14 nummers opgenomen, met goedkeuring van de erven Brel. Ernst van Altena leverde enkele nieuwe vertalingen en Nico van der Linden jr. verzorgde de mooie arrangementen. De plaat verscheen in november 1988, Jan Mesdag overleed een maand later.
Hij is echter niet in de vergetelheid verdwenen. In 2008 vertoonde het Nederlands Filmfestival voor het eerst de documentaire Jan Mesdag zingt Brel, geregisseerd door Emma Westermann. Ik hoop hem te zien op 27 juni in Utrecht, in het kader van het MidZomerGracht Festival.
Naar aanleiding van de film zijn de opnames nu ook weer op cd verkrijgbaar (bestelinfo en voorproefje op janmesdag.nl). Mesdag heeft een prachtige stem en hij vertolkt de nummers met veel overtuigingskracht, dus beslist een aanrader!
Voor wat tedere gebaren
Schenk ik je graag 't restant
van mijn jeugdige jaren
nu najaar komt in 't land.
Waarom denk jij, mijn schone,
dat hier mijn lied weerklinkt
en klimt in wanhoopstonen
daarna vergaat, verzinkt
in jouw dansende haren?
Voor wat tedere gebaren...
Recente reacties