Bij Rosa Spier denk ik direct aan het rusthuis voor oudere kunstenaars. Over de naamgeefster zelf wist ik weinig, daarom vond ik het aardig om een EP met haar muziek te vinden. Het plaatje bevat vier harpstukken en een toelichting op de achterkant. Rosa Spier werd geboren in 1891 en was al voor haar twintigste harpist bij het Residentieorkest.
Later was ze ondermeer soloharpist van het Concertgebouworkest en gaf ze les aan conservatoria. Tot vlak voor haar dood in 1967 bleef ze optreden. In 1969 werd het Rosa Spier Huis in Laren geopend, met steun van haar vriendin en mecenas Henriëtte Polak Schwarz.
De ‘Extended Play’-single (His Master’s Voice, 7 EPH 1035, jaren ’50) is voorzien van een fraaie hoesillustratie van Cees Bantzinger. Op de EP interpreteert Spier stukken van Bach, Handel en Hasselmans. Het laatste nummer is een compositie van haarzelf uit 1955, getiteld Sprookje.
Hierover zegt Spier dat ‘de toehoorder zijn eigen fantasie aan het werk mag zetten’. Uiteraard is de hoestekst lovend: “Naast de gratie van het werkje wordt men getroffen, hoe kan het anders, door de vakkennis van de componiste, die alle geheimen van haar instrument doorgrondt.”
geachte heer/mevrouw,
Is deze EP nog verkrijgbaar?
gaarne reactie, mvrgr, mw sterk