Als ik in Londen ben, probeer ik altijd een Music and Video Exchange-winkel te bezoeken, bijvoorbeeld in Notting Hill, Camden of Greenwich. Het leukste aan deze keten in tweedehands geluids- en beelddragers vind ik het unieke prijsconcept: periodiek (wekelijks?) worden niet verkochte cd’s en lp’s een beetje afgeprijsd, tot ze het nulpunt (de 50p bargain bins) naderen. Dit zorgt voor een snelle doorstroming van artikelen en de hoop op buitenkansjes.
Op stickers op de platen kun je precies zien wat de startprijs was en hoe vaak de prijs is verlaagd. Een net te koop aangeboden album zal een prijs hebben die wat aan de hoge kant is. Je kunt er op gokken om een paar weken later terug te komen, wanneer de prijs een paar pond is verlaagd, maar je loopt natuurlijk het risico achter het net te vissen. Ik heb wel eens platen gekocht die vanaf 10 pond uiteindelijk 19 keer waren afgeprijsd tot 50p!
Zijn er in Nederland eigenlijk winkels met zo’n concept?
De MVE-verkopers schijnen niet zomaar van de straat te zijn geplukt: “These little grimy pit holes strewn across London are awkward, unsettling, and the staff are often downright obnoxious, rude and extremely snobby. But there’s a reason for this, having gone through a rigorous exam to seek employment there, they know exactly what the hell they’re talking about.”
MVE is in de loop der jaren uitgebreid met winkels voor boeken, kleding en curiosa.
Recente reacties