Platen(hoezen) heb ik meermaals in musea gezien in het kader van muzikale exposities. Als kunstzinnige uitingen op zich worden ze minder vaak tentoongesteld.
In het Reina Sofia in Madrid, een prachtig museum voor moderne kunst, zag ik in 2009 tot m’n verrassing een vitrine gewijd aan El Aviador Dro y sus obreros especializados, kortweg Aviador Dro.
Deze eigenzinnige Spaanse act is al sinds eind jaren ’70 actief. Hun minimale electronische muziek is wel vergeleken met Kraftwerk, Suicide en Devo, mede door hun futuristische thema’s en robotachtige image. Tot hun bekendere nummers behoren Nuclear sí, Selector de frecuencias en La Chica De Plexiglas.
De meeste platen van Aviador Dro kwamen in DIY-stijl uit op hun eigen label DRO Records, doorgaans in een kleine oplage met consequente aandacht voor het artwork.
Mijn hoop om in Madrid de vroege Aviador Dro-singles in ‘het wild’ te vinden die in het museum veilig onder plexiglas lagen, was vergeefs. Ik moest het doen met een latere LP (‘Ingravidez’ uit ’88) en een aardige compilatie-cd met rariteiten (‘Materia Oscura’).
De originele DRO-platen zijn dus lastig te vinden, maar er is het nodige heruitgebracht. Ook op vinyl, zoals de geremasterde 2LP- reissue door PIAS van Alas Sobre El Mundo (oorspronkelijk uit 1982, inclusief bonustracks).
Recente reacties