“Ik heb een soort haat-liefde verhouding met mijn platenverzameling. Het is een soort ongeneeslijke ziekte. Boudewijn Büch zei hierover ooit het volgende: ‘als je verslaafd bent aan alcohol of drugs kun je overal in dit land naar speciale klinieken, maar ben je verslaafd aan boeken en muziek dan kun je helemaal nergens terecht’.”
“Je bent veroordeeld om je leven voor een deel door te brengen in boekwinkeltjes en platenzaken. De ‘muziekte’ is bovendien zeer hardnekkig en een vorm van dwangmatig gedrag die niet snel overwaait. Er is altijd meer en hoewel misschien wel meer van hetzelfde maar dan minder, er moet beweging in blijven. Er moet ook een element van frustratie in zitten. Je kunt niet alles hebben, maar hoe dichter je bij je droom komt des te vuriger wordt de wens maar die ene plaat, dat hele mooie 45-toerenplaatje of dat onbekende nummer van The Beatles.”
Ruud Verkerk, uit de bundel Notenmix; De leukste Deventer muziekverhalen (Corps 9, 2009).
Het hele verhaal Verzamelwoede (plus foto’s van Ruuds verzameling) staat ook op Platenkasten.nl.
Goh! Hoe herkenbaar?! 🙂