Onlangs vond ik het boekje De naald in de groef. Het verscheen omstreeks 1960 in de Delta-reeks. De ondertitel luidt: ‘Een grammofoonplatenindustrie in woord en beeld’.
Het boekje begint met een historische uiteenzetting van de ontwikkeling van de geluidsdrager en de weergever. Pioniers als Charles Cros, Thomas Edison en Emil Berliner passeren de revue. In vlot tempo beschrijft de auteur hoe de ontwikkeling van wasrol tot moderne langspeelplaat verliep. Volgende hoofdstukken gaan onder meer over innovaties in opnametechniek, over composities en muziekuitgeverijen, de voordelen van hifi-apparatuur en het zorgvuldige onderhoud van platen.
Een van de boeiendste onderdelen van het boekje is een beschrijving van het productieproces van de grammofoonplaat. In 18 foto’s wordt getoond hoe een geperste plaat ontstaat.
Tekst en foto’s van De naald in de groef zijn van de hand van Hans van Assumburg, die – onder diverse namen – veel van dit soort educatieve boekjes, maar ook romans schreef.
In het boekje staan ook diverse leuke foto’s van het eindresultaat van het productieproces: lekker plaatjes uitzoeken en luisteren!
Het laatste hoofdstuk behandelt de net nieuwe stereotechniek. De auteur is hier positief over omdat het ‘de volmaaktheid op het gebied van de weergave het meest nabijkomt’, maar verwacht niet dat de techniek op korte termijn doorbreekt. Zowel de platenliefhebber als de radio zouden hiervoor immers teveel aanpassingen moeten doen.
Tenslotte probeert Van Assumburg te voorspellen wat de toekomst nog voor ons in petto heeft. ‘Misschien een stereofonische grammofoonplaat, die tegelijkertijd ook het beeld op een televisiescherm kan projecten?’
Leuk deze recensie. Ik ben degene die de wikipedia-pagina gemaakt heeft. Het was een bijzonder veelzijdig schrijver, helaas wat in de vergetelheid geraakt!