Dit plaatje viel me op bij de kringloop door het kleurige abstracte hoesontwerp. Op de achterkant zag ik een label met een adres in Guadeloupe, ook geen dagelijkse kost voor mij. Dus nam ik deze exotische single van de mij onbekende Emilien Antile maar mee.
Op de single staan 2 nummers in de muziekstijl biguine of beguine. Ik ben geen kenner, maar deze stijl is verwant aan New Orleans jazz, met duidelijke Caribische elementen, als ik Wikipedia mag geloven. Op YouTube noemt iemand hem de ‘Antilliaanse Charlie Parker’.
Het plaatje kwam uit bij Disques Debs, dat veel Carabische muziek uitbracht tussen begin jaren ’70 en midden jaren ’80. In dit Franstalige interview uit 1999 praat producer en labelbaas Henri Debs (zelf overleden in 2013) over Emilien Antile.
Online vond ik geen info over de single, maar wel enkele feiten over Emilien Antile. Hij werd geboren in 1925. Antile speelde aanvankelijk banjo in amateurbandjes. Hij werkte, net als zijn vader, als buschauffeur. Met het geld dat hij daarmee verdiende, kocht hij zijn eerste klarinet. Later leerde hij de altsaxofoon bespelen en werd hij lid van het orkest El Calderon.
Zoals veel muzikanten uit zijn thuisland zocht hij tijdens een deel van zijn leven zijn heil in Europa. Zo speelde Antile alias mr. Sax onder andere in jazzclubs in Parijs in de jaren ’50. Hij figureerde ook in de film Paris Blues (1961).
Later verbleef hij in Martinique en ging hij terug naar Guadeloupe. In de laatste fase van zijn leven gaf hij saxofoonles in Dakar, Senegal. Antile overleed in 1980. Zijn uitvaart schijnt een mensenmassa op de been te hebben gebracht, dus kennelijk was hij aardig populair in Guadeloupe.
Hie soi moin domi derho:
Polo ka laisser moin:
Recente reacties