Some people think vinyl is dead.
Quite frankly, we don’t agree.
Onder dit motto lanceerde het Amerikaanse label Independent Records begin jaren ’90, tegen de trend in, een nieuwe serie vinyl-releases. Gelimiteerde, genummerde platen op het leuke afwijkende formaat 10″, met fraaie hoezen van hoge drukkwaliteit. Het label bood jaarabonnementen aan ‘for all of you who still care about real stuff’.
Lees verder
Op de Mega Platen & CD Beurs vind ik altijd wel wat aanwinsten waar ik niet actief naar op zoek was. Zo stuitte ik afgelopen weekend in een bakje ‘nederpop’ opeens op de elpee van Toni Valen. De beursdag was bijna voorbij, dus ik mocht hem voor een paar euro meenemen.
Lees verder
Ergens in de jaren ’90 vond ik in een tweedehands zaakje in Berlijn de debuutelpee van Sandow. Dit was een van de betere underground rock-acts in de DDR.
De groep ontstond in Cottbus, in 1982 . Oprichters Kai en Chris waren toen pas 13! Door de expressieve muziek en provocerende teksten werd Sandow tot de ‘Anderen Bands‘ gerekend.
Hun eerste echte album ‘Stationen einer Sucht‘ verscheen pas in 1989, het jaar dat de Berlijnse Muur viel. Hij werd uitgegeven door het Oost-Duitse staatslabel Amiga, alias VEB Deutsche Schallplatten Berlin.
Op dit nog verrassend fris klinkende debuut staat ook het bekendste nummer van Sandow: ‘Born in the G.D.R.’. Anders dan sommigen dachten, was het lied ironisch bedoeld en geen lofzang op de heilstaat. Naar verluidt kwam de inspiratie voor het nummer door Springsteens ‘Born in the U.S.A.’
Tot eind jaren ’90 verschenen nog een half dozijn albums van Sandow. In 1999 stopte de band, om in 2005 een come-back te maken. Er is een biografie over de band verschenen: “30 Jahre zwischen Harmonie und Zerstörung”.
Deze gelegenheidsplaat viel mij op door de obscure symboliek op de hoes. Niet zo vreemd, want hij is uitgegeven door een jubilerende vrijmetselaarsloge.
Lees verder
Dit plaatje viel me op bij de kringloop door het kleurige abstracte hoesontwerp. Op de achterkant zag ik een label met een adres in Guadeloupe, ook geen dagelijkse kost voor mij. Dus nam ik deze exotische single van de mij onbekende Emilien Antile maar mee.
Lees verder
Als (slechts lichtelijk) verslaafd verzamelaar hoop ik altijd iets te scoren. Maar soms lijkt het gewoon niet te lukken. Op de Nijmeegse rommelmarkt was het vinylaanbod niet erg groot. Alleen wat grijsgedraaide hitsingles en dertien-in-een-dozijn compilaties. In het allerlaatste kraampje waar ik keek, vond ik toch iets van m’n gading.
Lees verder
Lang voor YouTube en podcasts werden grammofoonplaten regelmatig gebruikt voor educatieve doeleinden. Over de meest uiteenlopende onderwerpen kom ik platen met instructies of oefenmateriaal tegen. Wat dacht je van een cursus morse?
Lees verder
Nog niet lang geleden was een plaat aardig gelimiteerd bij een editie van zo’n 500-1000 exemplaren. Ik zie echter steeds meer vinyl in ultra-kleine oplagen verschijnen. Soms omdat de muziek zo obscuur is dat er toch niet veel meer exemplaren verkocht zouden worden, soms als gimmick om echte fans te prikkelen. Zo verkocht The Soft Moon slechts 200 exemplaren van een nieuwe single.
Lees verder
Recente reacties