Soms koop ik een plaat waar een onverwacht verhaal achter schuilgaat. Bij Emmaus nam ik gisteren een elpee mee met de titel “Jan Mesdag zingt Brel”. De naam Mesdag zei me niet veel, maar ik ben een liefhebber van Brel, dus ik was benieuwd naar deze interpretaties. Bij thuiskomst zette ik de plaat op en ging ik op zoek naar de achtergrond. Het levensverhaal van Jan Mesdag bleek interessant en tragisch te zijn.
Lees verder
Jan Mesdag zingt Brel
Piefke & Pafke
In 1982 werd de hitparade van onze oosterburen gedomineerd door Duitstalige muziek. Vanuit de underground overspoelde de Neue Deutsche Welle al snel de massamedia. Een parodie op deze vercommercialisering kon niet uitblijven. Enkele serieuze muzikanten noemden zich Piefke & Pafke und die Jungs aus der Dunkelkammer.
Lees verder
Plastic Bertrand
Plastic Bertrand heeft de status van eendagsvlieg door Ça Plane Pour Moi, een nummer-tweehit tijdens de punkrage. Verder had de Belg, geboren als Roger Jouret, weinig succes in ons land. Toch bleef hij tot ver in de jaren ’80 platen maken, waaronder een geflopte Eurovisie-inzending onder de Luxemburgse vlag. In ’89 probeerde hij het zelfs nog met new beat.
Lees verder
Retteketet!
Voetbal is zelden een thema op dit weblog. Vandaag moet ik echter een uitzondering maken, nu ‘mijn club’ AZ na 28 jaar weer eens kampioen is geworden (al was dat niet helemaal volgens het ideale scenario).
Lees verder
Bank-klank
1980 was een roerig jaar. Van Agt was aan de macht en streefde naar een ethisch reveil, Beatrix besteeg onder gejoel de troon en de grens van de economische groei werd hard duidelijk. De heren Stokkermans, Vermeulen, Bakker en Jacobs keken nochtans bijzonder vrolijk. Geen wonder, gezien hun lucratieve schnabbel voor de Algemene Bank Nederland.
Vaste klanten werden beloond met een jazzy niets-aan-de-hand-tune. Het plaatje met de jolige titels ‘Rockin’ Interests’ en ‘Sweet Savings’ heeft vast tot hogere spaartegoeden geleid. Kan een gezellig deuntje misschien het vertrouwen in de huidige bankwereld vergroten?
Model-single
Hoewel ik geen speciale voorliefde voor covers heb, kon ik deze single van Big Black (uitgave Touch and Go, 1987) onlangs niet laten liggen.
Lees verder
The Enemy Within
Vorige week stond Geert Maks In Europa in het teken van de Britse mijnstakingen van 1984. The Guardian publiceerde ook diverse artikelen over de gebeurtenissen van 30 jaar geleden, waaronder een verhaal van vakbondsleider Arthur Scargill. Hij was Thatchers belangrijkste opponent in haar missie om de macht van de bonden te breken. Veel (alternatieve) muzikanten steunden in die tijd de strijd van de miners, in de vorm van benefietconcerten en -platen. Toevallig kwam ik zaterdag zo’n plaat tegen, onder de naam The Enemy Within, de term die Thatcher gebruikte om de binnenlandse oproerkrakers aan te duiden.
Lees verder
Mondo Cane
De titelloze LP van Mondo Cane nam ik mee om z’n originele hoes en obscuriteitsgehalte. Op internet valt inderdaad niet veel te vinden over de Nederlandse groep, behalve dat dit album ook in Polen (!) is uitgegeven met extra nummers. Leuk detail: een van de nummers (Rain) is mede geschreven door Eric van Eerdenburg, tegenwoordig directeur van het Lowlands-festival.
Lees verder
Recente reacties