Groeven voelen

Skip draait plaatjes onder de naam dj Thundershop en is volgens een Vlaams muziektijdschrift de op 52 na beste dj van de Benelux. Gedurende het festivalseizoen ga ik altijd met hem mee op pad, dan draag ik zijn platen, want Skip draait alleen maar vinyl. ‘Ik wil de groeven voelen’, zegt hij dan, high van het leven. ‘Cd’s hebben geen rimpels, vinyl heeft dat doorleefde, het heeft een verhaal.’ Veelal knik ik dan ongeïnteresseerd, maar ik begrijp hem donders goed. Polly was een groef, een oneindig doorlopende groep vol onbetaalbare geluidsinformatie in een wereld vol gebrande cd’s en hun slordig met Edding gezette letters.

Uit: James Worthy – James Worthy (Lebowski Achievers, 2011)

Ziek veel platen

In Utrecht deden drie winkels mee aan Record Store Day op 17 april. Plato en Boudisque organiseerden ondermeer enkele instore optredens. Bij Da Capo Records was het echter business as usual.
Medewerker Barry in het AD: “Bij ons is het elke dag Record Store Day, al jarenlang.” Da Capo heeft nog niet te klagen over aanloop. “Ook ons publiek verjongt. Komen er van die gastjes binnen die uitroepen: ‘Ziek man, wat veel platen hier!’ En die gaan dan de deur uit met hun eerste plaat van The Beatles. Geweldig!”

Meisjesdingen en old school

“Mijn muziekcollectie was aanzienlijk kleiner geweest zonder hem*. De eerste keer dat hij mijn platenkast zag, was hij wel tevreden. Maar ik ben gewoon een meisje, dus ik heb ook meisjesdingen staan. Hij heeft me veel oude muziek laten horen, ook wel minder gangbare singer-songwriters en hij heeft me Nederlandse muziek laten luisteren. Echt old school, zoals Johnny Jordaan.”
Actrice Vivienne van den Assem over haar platenkast, in de rubriek Mijn Kindamuzik.
*haar vriend, popjournalist Arne van Terphoven, red.

Beatles versus Stones

Boudewijn Büch werd ooit tijdens een Stones-dag voorgesteld aan Azing Moltmaker, van het Beatles Museum in Alkmaar. “Toen ik mijn hand uitstak, trok hij de zijne terug. […] Volgens Büch moest je een pick-up waarop The Beatles waren gedraaid weggooien… Hij moest niets van ze hebben. Maar ik heb wèl uit zijn erfenis de single ‘Mull of Kintyre’, waarop ook de naam van Boudewijn Büch staat.”
Moltmaker, in het blad Tussen Antiek & Verzamelen (april 2010).

Muziekte

“Ik heb een soort haat-liefde verhouding met mijn platenverzameling. Het is een soort ongeneeslijke ziekte. Boudewijn Büch zei hierover ooit het volgende: ‘als je verslaafd bent aan alcohol of drugs kun je overal in dit land naar speciale klinieken, maar ben je verslaafd aan boeken en muziek dan kun je helemaal nergens terecht’.”
Lees verder

Desnoods met geweld

“Vaak weet ik het al als ik een zaak binnenloop. Of het nou een geur is. En dan vind ik de eerste. Kut, dit kan niet… Dat is een gevoel, man. Je nekharen gaan overeind staan, zweet op je bovenlip en je weet: er kan veel gebeuren, maar ik ga hier niet zonder platen weg. Al moet ik geweld gebruiken en iemand op zijn bek slaan.”

Jules Deelder over zijn passie voor oude jazzplaten. Uit: Soulman in de achterhoek, een bundel muziekverhalen van John Schoorl (521 Uitgevers, 2006).